Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- saepe Iovem vidi, cum iam sua mittere vellet
- fulmina, ture dato sustinuisse manum,
- at si neglegimur, magnis iniuria poenis
- solvitur, et iustum praeterit ira modum.
- respice Thestiaden: flammis absentibus arsit;
- causa est, quod Phoebes ara sine igne fuit.
- respice Tantaliden: eadem dea vela tenebat;
- virgo est, et spretos bis tamen ulta focos,
- Hippolyte infelix, velles coluisse Dionen,
- cum consternatus diripereris equis.
- longa referre mora est correcta oblivia damnis.
- me quoque Romani praeteriere patres,
- quid facerem, per quod Aerem manifesta doloris?
- exigerem nostrae qualia damna notae?
- excidit officium tristi mihi. nulla tuebar
- rura, nec in pretio fertilis hortus erat:
- lilia deciderant, violas arere videres,
- filaque punicei languida facta croci,
- saepe mihi Zephyrus ‘dotes corrumpere noli
- ipsa tuas’ dixit: dos mihi vilis erat.