Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- cur ego desperem fieri sine coniuge mater
- et parere intacto, dummodo casta, viro?
- omnia temptabo latis medicamina terris
- et freta Tartareos excutiamque sinus.’
- vox erat in cursu: voltum dubitantis habebam. ‘nescio
- quid, nymphe, posse videris’ ait.
- ter volui promittere opem, ter lingua retenta est:
- ira Iovis magni causa timoris erat.
- fer, precor, auxilium! dixit ‘celabitur auctor
- et Stygiae numen testificabor aquae.’
- quod petis, Oleniis inquam ‘mihi missus ab arvis
- flos dabit: est hortis unicus ille meis.
- qui dabat, hoc dixit ‘sterilem quoque tange iuvencam,
- mater erit.’ tetigi, nec mora, mater erat.
- protinus haerentem decerpsi pollice florem:
- tangitur et tacto concipit illa sinu.
- iamque gravis Thracen et laeva Propontidos intrat
- fitque potens voti, Marsque creatus erat.
- qui memor accepti per me natalis ‘habeto
- tu quoque Romulea’ dixit in urbe locum.