Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- et fuge, ne dubita, maestum fuge dicere tectum!
- sub verbum querulas impulit aura fores,
- exilit et velox humili super arva fenestra
- se iacit: audacem fecerat ipse timor.
- quaque metu rapitur, tunica velata recincta
- currit, ut auditis territa damma lupis,
- corniger hanc tumidis rapuisse Numicius undis
- creditur et stagnis occuluisse suis.
- Sidonis interea magno clamore per agros
- quaeritur: apparent signa notaeque pedum:
- ventum erat ad ripas: inerant vestigia ripis.
- sustinuit tacitas conscius amnis aquas.
- ipsa loqui visa est ‘placidi sum nympha Numici:
- amne perenne latens Anna Perenna vocor.’
- protinus erratis laeti vescuntur in agris
- et celebrant largo seque diemque mero.
- sunt quibus haec Luna est, quia mensibus impleat annum;
- pars Themin, Inachiam pars putat esse bovem.
- invenies, qui te nymphen Atlantida dicant
- teque Iovi primos, Anna, dedisse cibos.