Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- ‘per tibi ego hunc iuro fortem castumque cruorem
- perque tuos manes, qui mihi numen erunt,
- Tarquinium profuga poenas cum stirpe daturum,
- iam satis est virtus dissimulata diu.’
- illa iacens ad verba oculos sine lumine movit
- visaque concussa dicta probare coma.
- fertur in exequias animi matrona virilis
- et secum lacrimas invidiamque trahit,
- volnus inane patet. Brutus clamore Quirites
- concitat et regis facta nefanda refert.
- Tarquinius cum prole fugit, capit annua consul
- iura: dies regnis illa suprema fuit. [*](25. HC 26. A EN)
- Fallimur, an veris praenuntia venit hirundo
- nec metuit, ne qua versa recurrat hiems?
- saepe tamen, Procne, nimium properasse querens,
- virque tuo Tereus frigore laetus erit.
- Iamque duae restant noctes de mense secundo,
- Marsque citos iunctis curribus urget equos:
- ex vero positum permansit Equirria nomen,
- quae deus in Campo prospicit ipse suo.