Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. iamque potens misso genitorem appellat amico,
  2. perdendi Gabios quod sibi monstret iter.
  3. hortus odoratis suberat cultissimus herbis
  4. sectus humum rivo lene sonantis aquae:
  5. illic Tarquinius mandata latentia nati
  6. accipit et virga lilia summa metit,
  7. nuntius ut rediit decussaque lilia dixit,
  8. filius agnosco iussa parentis ait.
  9. nec mora, principibus caesis ex urbe Gabina
  10. traduntur ducibus moenia nuda suis.
  11. ecce, nefas visu, mediis altaribus anguis
  12. exit et extinctis ignibus exta rapit,
  13. consulitur Phoebus: sors est ita reddita: ‘matri
  14. qui dederit princeps oscula, victor erit.’
  15. oscula quisque suae matri properata tulerunt,
  16. non intellecto credula turba deo.
  17. Brutus erat stulti sapiens imitator, ut esset
  18. tutus ab insidiis, dire Superbe, tuis;
  19. ille iacens pronus matri dedit oscula Terrae,
  20. creditus offenso procubuisse pede.