Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- iamque potens misso genitorem appellat amico,
- perdendi Gabios quod sibi monstret iter.
- hortus odoratis suberat cultissimus herbis
- sectus humum rivo lene sonantis aquae:
- illic Tarquinius mandata latentia nati
- accipit et virga lilia summa metit,
- nuntius ut rediit decussaque lilia dixit,
- filius agnosco iussa parentis ait.
- nec mora, principibus caesis ex urbe Gabina
- traduntur ducibus moenia nuda suis.
- ecce, nefas visu, mediis altaribus anguis
- exit et extinctis ignibus exta rapit,
- consulitur Phoebus: sors est ita reddita: ‘matri
- qui dederit princeps oscula, victor erit.’
- oscula quisque suae matri properata tulerunt,
- non intellecto credula turba deo.
- Brutus erat stulti sapiens imitator, ut esset
- tutus ab insidiis, dire Superbe, tuis;
- ille iacens pronus matri dedit oscula Terrae,
- creditus offenso procubuisse pede.