Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. ex vitio positum, saepe illi dixerat Almo
  2. nata, tene linguam, nec tamen illa tenet,
  3. quae simul ac tetigit Iuturnae stagna sororis,
  4. effuge ait ripas; dicta refertque Iovis.
  5. illa etiam Iunonem adiit, miserataque nuptas
  6. naida Iuturnam vir tuus inquit amat.
  7. Iuppiter intumuit, quaque est non usa modeste,
  8. eripit huic linguam Mercuriumque vocat:
  9. ‘duc hanc ad manes; locus ille silentibus aptus.
  10. nympha, sed infernae nympha paludis erit.’
  11. iussa Iovis fiunt, accepit lucus euntes:
  12. dicitur illa duci tunc placuisse deo.
  13. vim parat hic, voltu pro verbis illa precatur,
  14. et frustra muto nititur ore loqui.
  15. fitque gravis geminosque parit, qui compita servant
  16. et vigilant nostra semper in urbe, Lares.
    17. [*](22. EC)
  17. Proxima cognati dixere Caristia cari,
  18. et venit ad socios turba propinqua deos.
  19. scilicet a tumulis et, qui periere, propinquis
  20. protinus ad vivos ora referre iuvat