Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- ferret opem; ferret opem certe, si non ope mater egeret,
- quae facta est uno mater et orba die.
- nata simul, moritura simul, simul ite sub undas
- corpora!’ desierat deposuitque sinu.
- vagierunt ambo pariter: sensisse putares,
- hi redeunt udis in sua tecta genis,
- sustinet impositos summa cavus alveus unda:
- heu quantum fati parva tabella tulit!
- alveus in limo silvis adpulsus opacis
- paulatim fluvio deficiente sedet.
- arbor erat: remanent vestigia, quaeque vocatur
- Rumina nunc ficus, Romula ficus erat.
- venit ad expositos (mirum!) lupa feta gemellos:
- quis credat pueris non nocuisse feram?
- non nocuisse parum est, prodest quoque: quos lupa nutrit,
- perdere cognatae sustinuere manus,
- constitit et cauda teneris blanditur alumnis
- et fingit lingua corpora bina sua.
- Marte satos scires: timor afuit, ubera ducunt
- nec sibi promissi lactis aluntur ope.