Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. ferret opem; ferret opem certe, si non ope mater egeret,
  2. quae facta est uno mater et orba die.
  3. nata simul, moritura simul, simul ite sub undas
  4. corpora!’ desierat deposuitque sinu.
  5. vagierunt ambo pariter: sensisse putares,
  6. hi redeunt udis in sua tecta genis,
  7. sustinet impositos summa cavus alveus unda:
  8. heu quantum fati parva tabella tulit!
  9. alveus in limo silvis adpulsus opacis
  10. paulatim fluvio deficiente sedet.
  11. arbor erat: remanent vestigia, quaeque vocatur
  12. Rumina nunc ficus, Romula ficus erat.
  13. venit ad expositos (mirum!) lupa feta gemellos:
  14. quis credat pueris non nocuisse feram?
  15. non nocuisse parum est, prodest quoque: quos lupa nutrit,
  16. perdere cognatae sustinuere manus,
  17. constitit et cauda teneris blanditur alumnis
  18. et fingit lingua corpora bina sua.
  19. Marte satos scires: timor afuit, ubera ducunt
  20. nec sibi promissi lactis aluntur ope.