Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- foedera servasset, si non formosa fuisset:
- cavit mortales, de Iove crimen habet,
- mille feras Phoebe silvis venata redibat
- aut plus aut medium sole tenente diem. note
- ut tetigit lucum (densa niger ilice lucus,
- in medio gelidae fons erat altus aquae),
- hic ait in silva, virgo Tegeaea, lavemur!
- erubuit falso virginis illa sono.
- dixerat et nymphis: nymphae velamina ponunt, note
- hanc pudet et tardae dat mala signa morae,
- exuerat tunicas; uteri manifesta tumore
- proditur indicio ponderis ipsa suo.
- cui dea ‘virgineos, periura Lycaoni, coetus
- desere nec castas pollue’ dixit aquas.
- luna novum decies implerat cornibus orbem:
- quae fuerat virgo credita, mater erat.
- laesa furit Iuno, formam mutatque puellae.
- quid facis? invito est pectore passa Iovem,
- utque ferae vidit turpes in paelice voltus,
- huius in amplexus Iuppiter inquit eat!