Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- ipse solum colui, cuius placidissima laevum
- radit harenosi Thybridis unda latus,
- hic, ubi nunc Roma est, incaedua silva virebat,
- tantaque res paucis pascua bubus erat.
- arx mea collis erat, quem volgus nomine nostro
- nuncupat, haec aetas Ianiculumque vocat,
- tunc ego regnabam, patiens cum terra deorum
- esset, et humanis numina mixta locis,
- nondum Iustitiam facinus mortale fugarat
- (ultima de superis illa reliquit humum),
- proque metu populum sine vi pudor ipse regebat;
- nullus erat iustis reddere iura labor,
- nil mihi cum bello: pacem postesque tuebar
- et’ clavem ostendens haec ait arma gero.
- presserat ora deus. tunc sic ego nostra resolvi
- voce mea voces eliciente dei:
- ‘cum tot sint Iani, cur stas sacratus in uno,
- hic ubi iuncta foris templa duobus habes?’
- ille manu mulcens propexam ad pectora barbam
- protinus Oebalii rettulit arma Tati,