Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- ‘disce metu posito, vates operose dierum,
- quod petis, et voces percipe mente meas.
- me Chaos antiqui (nam sum res prisca) vocabant:
- aspice, quam longi temporis acta canam.
- lucidus hic aer et quae tria corpora restant,
- ignis, aqua et tellus, unus acervus erat.
- ut semel haec rerum secessit lite suarum
- inque novas abiit massa soluta domos,
- flamma petit altum, propior locus aera cepit,
- sederunt medio terra fretumque solo.
- tunc ego, qui fueram globus et sine imagine moles,
- in faciem redii dignaque membra deo.
- nunc quoque, confusae quondam nota parva figurae,
- ante quod est in me postque, videtur idem.
- accipe, quaesitae quae causa sit altera formae,
- hanc simul ut noris officiumque meum.
- quicquid ubique vides, caelum, mare, nubila, terras,
- omnia sunt nostra clausa patentque manu.
- me penes est unum vasti custodia mundi,
- et ius vertendi cardinis omne meum est.