Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. ‘disce metu posito, vates operose dierum,
  2. quod petis, et voces percipe mente meas.
  3. me Chaos antiqui (nam sum res prisca) vocabant:
  4. aspice, quam longi temporis acta canam.
  5. lucidus hic aer et quae tria corpora restant,
  6. ignis, aqua et tellus, unus acervus erat.
  7. ut semel haec rerum secessit lite suarum
  8. inque novas abiit massa soluta domos,
  9. flamma petit altum, propior locus aera cepit,
  10. sederunt medio terra fretumque solo.
  11. tunc ego, qui fueram globus et sine imagine moles,
  12. in faciem redii dignaque membra deo.
  13. nunc quoque, confusae quondam nota parva figurae,
  14. ante quod est in me postque, videtur idem.
  15. accipe, quaesitae quae causa sit altera formae,
  16. hanc simul ut noris officiumque meum.
  17. quicquid ubique vides, caelum, mare, nubila, terras,
  18. omnia sunt nostra clausa patentque manu.
  19. me penes est unum vasti custodia mundi,
  20. et ius vertendi cardinis omne meum est.