Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Pronuba quid Iuno, quid ad haec, Hymenaee, venitis
- sacra, quibus qui ducat abest, ubi nubimus ambae?”
- Pressit ab his vocem. Nec lenius altera virgo
- aestuat, utque celer venias, Hymenaee, precatur.
- Quod petit haec, Telethusa timens modo tempora differt,
- nunc ficto languore moram trahit, omina saepe
- visaque causatur. Sed iam consumpserat omnem
- materiam ficti, dilataque tempora taedae
- institerant, unusque dies restabat. At illa
- crinalem capiti vittam nataeque sibique
- detrahit et passis aram complexa capillis
- “Isi, Paraetonium Mareoticaque arva Pharonque
- quae colis et septem digestum in cornua Nilum:
- fer, precor” inquit “opem nostroque medere timori!
- Te, dea, te quondam tuaque haec insignia vidi
- cunctaque cognovi, sonitum comitantiaque aera
- sistrorum, memorique animo tua iussa notavi.
- Quod videt haec lucem, quod non ego punior, ecce
- consilium munusque tuum est. Miserere duarum
- auxilioque iuva!” Lacrimae sunt verba secutae.