Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- tam qui mandabat, quam cui mandata dabantur.
- Sed tamen usque suum vanis Telethusa maritum
- sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arto.
- Certa sua est Ligdo sententia. Iamque ferendo
- vix erat illa gravem maturo pondere ventrem,
- cum medio noctis spatio sub imagine somni
- Inachis ante torum, pompa comitata sacrorum,
- aut stetit aut visa est. Inerant lunaria fronti
- cornua cum spicis nitido flaventibus auro
- et regale decus. Cum qua latrator Anubis
- sanctaque Bubastis variusque coloribus Apis,
- quique premit vocem digitoque silentia suadet,
- sistraque erant numquamque satis quaesitus Osiris
- plenaque somniferis serpens peregrina venenis.
- Tum velut excussam somno et manifesta videntem
- sic adfata dea est: “Pars o Telethusa mearum,
- pone graves curas mandataque falle mariti.
- Nec dubita, cum te partu Lucina levarit,
- tollere quidquid erit. Dea sum auxiliaris opemque
- exorata fero, nec te coluisse quereris