Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- utve sub adventu spirantis lene favoni
- sole remollescit, quae frigore constitit, unda,
- sic lacrimis consumpta suis Phoebeia Byblis
- vertitur in fontem, qui nunc quoque vallibus illis
- nomen habet dominae nigraque sub ilice manat.
- Fama novi centum Cretaeas forsitan urbes
- implesset monstri, si non miracula nuper
- Iphide mutata Crete propiora tulisset.
- Proxima Cnosiaco nam quondam Phaestia regno
- progenuit tellus ignotum nomine Ligdum,
- ingenua de plebe virum. Nec census in illo
- nobilitate sua maior, sed vita fidesque
- inculpata fuit. Gravidae qui coniugis aures
- vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset:
- “Quae voveam, duo sunt; minimo ut relevere dolore,
- utque marem parias; onerosior altera sors est,
- et vires fortuna negat. Quod abominor, ergo
- edita forte tuo fuerit si femina partu,
- (invitus mando: pietas, ignosce!) necetur.”
- Dixerat, et lacrimis vultus lavere profusis,