Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- non tamen ausorum semper memor esse meorum,
- et, quia desierim, leviter voluisse videbor
- aut etiam temptasse illum insidiisque petisse;
- vel certe non hoc, qui plurimus urget et urit
- pectora nostra, deo, sed victa libidine credar.
- Denique iam nequeo nil commisisse nefandum.
- Et scripsi et petii: temerata est nostra voluntas;
- ut nihil adiciam, non possum innoxia dici.
- Quod superest, multum est in vota, in crimina parvum.”
- Dixit, et (incertae tanta est discordia mentis)
- cum pigeat temptasse, libet temptare: modumque
- exit et infelix committit saepe repelli.
- Mox ubi finis abest, patriam fugit ille nefasque
- inque peregrina ponit nova moenia terra.
- Tum vero maestam tota Miletida mente
- defecisse ferunt, tum vero a pectore vestem
- diripuit planxitque suos furibunda lacertos.
- Iamque palam est demens inconcessamque fatetur
- spem veneris, siquidem patriam invisosque penates
- deserit et profugi sequitur vestigia fratris.