Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- quantum est, quod desit? Miserere fatentis amores
- et non fassurae, nisi cogeret ultimus ardor,
- neve merere meo subscribi causa sepulcro!”
- Talia nequiquam perarantem plena reliquit
- cera manum, summusque in margine versus adhaesit.
- Protinus inpressa signat sua crimina gemma,
- quam tinxit lacrimis (linguam defecerat umor),
- deque suis unum famulis pudibunda vocavit
- et pavidum blandita “fer has, fidissime, nostro”—
- dixit, et adiecit longo post tempore “fratri.”
- Cum daret, elapsae manibus cecidere tabellae.
- Omine turbata est: misit tamen. Apta minister
- tempora nactus adit traditque latentia verba.
- Attonitus subita iuvenis Maeandrius ira
- proicit acceptas lecta sibi parte tabellas
- vixque manus retinens trepidantis ab ore ministri
- “dum licet, o vetitae scelerate libidinis auctor,
- effuge!” ait: “qui, si nostrum tua fata pudorem
- non traherent secum, poenas mihi morte dedisses.”
- Ille fugit pavidus dominaeque ferocia Cauni