Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Paulatim declinat amor, visuraque fratrem
- culta venit nimiumque cupit formosa videri
- et siqua est illic formosior, invidet illi.
- Sed nondum manifesta sibi est nullumque sub illo
- igne facit votum: verumtamen aestuat intus.
- Iam dominum appellat, iam nomina sanguinis odit:
- Byblida iam mavult, quam se vocet ille sororem.
- Spes tamen obscenas animo demittere non est
- ausa suo vigilans: placida resoluta quiete
- saepe videt, quod amat; visa est quoque iungere fratri
- corpus et erubuit, quamvis sopita iacebat.
- Somnus abit: silet illa diu repetitque quietis
- ipsa suae speciem dubiaque ita mente profatur:
- “Me miseram! tacitae quid vult sibi noctis imago?
- Quam nolim rata sit! cur haec ego somnia vidi?
- Ille quidem est oculis quamvis formosus iniquis
- et placet, et possim, si non sit frater, amare,
- et me dignus erat. Verum nocet esse sororem.—
- Dummodo tale nihil vigilans committere temptem,
- saepe licet simili redeat sub imagine somnus!