Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- crescentem truncum ramosque amplexa morabar
- et, fateor, volui sub eodem cortice condi.
- Ecce vir Andraemon genitorque miserrimus adsunt
- et quaerunt Dryopen: Dryopen quaerentibus illis
- ostendi loton. Tepido dant oscula ligno
- adfusique suae radicibus arboris haerent.
- Nil nisi iam faciem, quod non foret arbor, habebat
- cara soror: lacrimae misero de corpore factis
- inrorant foliis, et, dum licet oraque praestant
- vocis iter, tales effundit in aera questus:
- “Siqua fides miseris, hoc me per numina iuro
- non meruisse nefas: patior sine crimine poenam.
- Viximus innocuae: si mentior, arida perdam
- quas habeo, frondes et caesa securibus urar.
- Hunc tamen infantem maternis demite ramis
- et date nutrici; nostraque sub arbore saepe
- lac facitote bibat nostraque sub arbore ludat!
- Cumque loqui poterit, matrem facitote salutet,
- et tristis dicat “latet hoc in stipite mater.”
- Stagna tamen timeat nec carpat ab arbore flores,