Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- summa lacunabant alterno murice conchae.
- Iamque duas lucis partes Hyperione menso
- discubuere toris Theseus comitesque laborum:
- hac Ixionides, illa Troezenius heros
- parte Lelex, raris iam sparsus tempora canis,
- quosque alios parili fuerat dignatus honore
- amnis Acarnanum, laetissimus hospite tanto.
- Protinus adpositas nudae vestigia nymphae
- instruxere epulis mensas dapibusque remotis
- in gemma posuere merum. Tum maximus heros,
- aequora prospiciens oculis subiecta, “quis” inquit
- “ille locus?” digitoque ostendit, “et insula nomen
- quod gerit illa, doce: quamquam non una videtur.”
- Amnis ad haec “non est” inquit “quod cernitis, unum:
- quinque iacent terrae: spatium discrimina fallit.
- Quoque minus spretae factum mirere Dianae,
- naides hae fuerant. Quae cum bis quinque iuvencos
- mactassent rurisque deos ad sacra vocassent,
- inmemores nostri festas duxere choreas.
- Intumui, quantusque feror, cum plurimus umquam,