Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- qui medius Nixique genu est anguemque tenentis.
- Daedalus interea Creten longumque perosus
- exsilium tactusque loci natalis amore
- clausus erat pelago. “Terras licet” inquit “et undas
- obstruat: at caelum certe patet; ibimus illac.
- Omnia possideat, non possidet aera Minos.”
- Dixit et ignotas animum dimittit in artes
- naturamque novat. Nam ponit in ordine pennas,
- a minima coeptas, longam breviore sequenti,
- ut clivo crevisse putes. Sic rustica quondam
- fistula disparibus paulatim surgit avenis.
- Tum lino medias et ceris adligat imas,
- atque ita compositas parvo curvamine flectit,
- ut veras imitetur aves. Puer Icarus una
- stabat et, ignarus sua se tractare pericla,
- ore renidenti modo, quas vaga moverat aura,
- captabat plumas, flavam modo pollice ceram
- mollibat lusuque suo mirabile patris
- impediebat opus. Postquam manus ultima coepto
- imposita est, geminas opifex libravit in alas