Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- hostibus imposuit, classis retinacula solvi
- iussit et aeratas impelli remige puppes.
- Scylla freto postquam deductas nare carinas
- nec praestare ducem sceleris sibi praemia vidit,
- consumptis precibus violentam transit in iram,
- intendensque manus, passis furibunda capillis,
- “quo fugis” exclamat, “meritorum auctore relicta,
- o patriae praelate meae, praelate parenti?
- Quo fugis, inmitis? cuius victoria nostrum
- et scelus et meritum est. Nec te data munera, nec te
- noster amor movit, nec quod spes omnis in unum
- te mea congesta est? Nam quo deserta revertar?
- In patriam? Superata iacet. Sed finge manere:
- proditione mea clausa est mihi. Patris ad ora?
- Quem tibi donavi! Cives odere merentem,
- finitimi exemplum metuunt: exponimur orbae,
- terrarum nobis ut Crete sola pateret.
- Hac quoque si prohibes et nos, ingrate, relinquis,
- non genetrix Europa tibi ea, sed inhospita Syrtis,
- Armeniae tigres austroque agitata Charybdis.