Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- esse putat nymphae: nympham mihi credit amari.
- Criminis extemplo ficti temerarius index
- Procrin adit linguaque refert audita susurra.
- Credula res amor est: subito conlapsa dolore,
- ut mihi narratur, cecidit; longoque refecta
- tempore se miseram, se fati dixit iniqui,
- deque fide questa est; et crimine concita vano
- quod nihil est, metuit, metuit sine corpore nomen
- et dolet infelix veluti de paelice vera.
- Saepe tamen dubitat speratque miserrima falli
- indicioque fidem negat et, nisi viderit ipsa,
- damnatura sui non est delicta mariti.
- Postera depulerant Aurorae lumina noctem:
- egredior silvamque peto, victorque per herbas
- “Aura veni” dixi, “nostroque medere labori.”
- Et subito gemitus inter mea verba videbar
- nescio quos audisse: “veni” tamen “optima!” dicens
- fronde levem rursus strepitum faciente caduca
- sum ratus esse feram telumque volatile misi.
- Procris erat; medioque tenens in pectore vulnus