Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- verus eram coniunx! me, perfida, teste teneris!”
- Illa nihil. Tacito tantummodo victa pudore
- insidiosa malo cum coniuge limina fugit;
- offensaque mei genus omne perosa virorum
- montibus errabat, studiis operata Dianae.
- Tum mihi deserto violentior ignis ad ossa
- pervenit. Orabam veniam et peccasse fatebar
- et potuisse datis simili succumbere culpae
- me quoque muneribus, si munera tanta darentur.
- Haec mihi confesso, laesum prius ulta pudorem,
- redditur et dulces concorditer exigit annos.
- Dat mihi praeterea, tamquam se parva dedisset
- dona, canem munus, quem cum sua traderet illi
- Cynthia, “currendo superabit” dixerat “omnes.”
- Dat simul et iaculum, manibus quod (cernis) habemus.
- Muneris alterius quae sit fortuna, requiris?
- Accipe mirandum: novitate movebere facti.
- Carmina Laiades non intellecta priorum
- solverat ingeniis, et praecipitata iacebat
- inmemor ambagum vates obscura suarum.