Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Ante sacros vidi proiecta cadavera postes,
- ante ipsas, quo mors foret invidiosior, aras.
- Pars animam laqueo claudunt mortisque timorem
- morte fugant ultroque vocant venientia fata.
- Corpora missa neci nullis de more feruntur
- funeribus: neque enim capiebant funera portae.
- Aut inhumata premunt terras aut dantur in altos
- indotata rogos. Et iam reverentia nulla est,
- deque rogis pugnant alienisque ignibus ardent.
- Qui lacriment, desunt; indefletaeque vagantur
- matrumque nuruumque animae iuvenumque senumque:
- nec locus in tumulos, nec sufficit arbor in ignes.
- Attonitus tanto miserarum turbine rerum,
- “Iuppiter o!” dixi “si te non falsa loquuntur
- dicta sub amplexus Aeginae Asopidos isse,
- nec te, magne pater, nostri pudet esse parentem,
- aut mihi redde meos aut me quoque conde sepulcro.”
- Ille notam fulgore dedit tonitruque secundo.
- “Accipio, sintque ista, precor, felicia mentis
- signa tuae” dixi. “Quod das mihi, pigneror omen.”