Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. egreditur tectis vestes induta recinctas,
  2. nuda pedem, nudos umeris infusa capillos,
  3. fertque vagos mediae per muta silentia noctis
  4. incomitata gradus. Homines volucresque ferasque
  5. solverat alta quies: nullo cum murmure saepes,
  6. inmotaeque silent frondes, silet umidus aer;
  7. sidera sola micant. Ad quae sua bracchia tendens
  8. ter se convertit, ter sumptis flumine crinem
  9. inroravit aquis ternisque ululatibus ora
  10. solvit et, in dura submisso poplite terra,
  11. “Nox” ait “arcanis fidissima, quaeque diurnis
  12. aurea cum luna succeditis ignibus astra,
  13. tuque triceps Hecate, quae coeptis conscia nostris
  14. adiutrixque venis cantusque artisque magorum,
  15. quaeque magos, Tellus, pollentibus instruis herbis,
  16. auraeque et venti montesque amnesque lacusque
  17. dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste.
  18. Quorum ope, cum volui, ripis mirantibus amnes
  19. in fontes rediere suos, concussaque sisto,
  20. stantia concutio cantu freta, nubila pello