Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- adiciuntque animos. Galea tum sumit aena
- vipereos dentes et aratos spargit in agros.
- Semina mollit humus valido praetincta veneno,
- et crescunt fiuntque sati nova corpora dentes.
- Utque hominis speciem materna sumit in alvo
- perque suos intus numeros componitur infans,
- nec nisi maturus communes exit in auras,
- sic ubi visceribus gravidae telluris imago
- effecta est hominis, feto consurgit in arvo,
- quodque magis mirum est, simul edita concutit arma.
- Quos ubi viderunt praeacutae cuspidis hastas
- in caput Haemonii iuvenis torquere parantes,
- demisere metu vultumque animumque Pelasgi.
- Ipsa quoque extimuit, quae tutum fecerat illum;
- utque peti vidit iuvenem tot ab hostibus unum,
- palluit et subito sine sanguine frigida sedit;
- neve parum valeant a se data gramina, carmen
- auxiliare canit secretasque advocat artes.
- Ille gravem medios silicem iaculatus in hostes
- a se depulsum Martem convertit in ipsos.