Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Iamque fretum Minyae Pagasaea puppe secabant,
- perpetuaque trahens inopem sub nocte senectam
- Phineus visus erat, iuvenesque Aquilone creati
- virgineas volucres miseri senis ore fugarant,
- multaque perpessi claro sub Iasone tandem
- contigerant rapidas limosi Phasidos undas.
- Dumque adeunt regem Phrixeaque vellera poscunt
- lexque datur Minyis magnorum horrenda laborum,
- concipit interea validos Aeetias ignes
- et luctata diu, postquam ratione furorem
- vincere non poterat, “frustra Medea, repugnas:
- nescio quis deus obstat” ait; “mirumque, nisi hoc est,
- aut aliquid certe simile huic, quod amare vocatur.
- Nam cur iussa patris nimium mihi dura videntur?
- Sunt quoque dura nimis. Cur, quem modo denique vidi,
- ne pereat, timeo? quae tanti causa timoris?
- Excute virgineo conceptas pectore flammas,
- si potes, infelix! — Si possem, sanior essem.
- Sed trahit invitam nova vis, aliudque cupido,
- mens aliud suadet. Video meliora proboque,