Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- sunt aliquid, si non perierunt omnia mecum,
- quandocumque mihi poenas dabis. Ipsa pudore
- proiecto tua facta loquar. Si copia detur,
- in populos veniam; si silvis clausa tenebor,
- implebo silvas et conscia saxa movebo:
- audiet haec aether, et si deus ullus in illo est.”
- Talibus ira feri postquam commota tyranni
- nec minor hac metus est, causa stimulatus utraque
- quo fuit accinctus, vagina liberat ensem
- arreptamque coma flexis post terga lacertis
- vincla pati cogit. Iugulum Philomela parabat
- spemque suae mortis viso conceperat ense:
- ille indignantem et nomen patris usque vocantem
- luctantemque loqui comprensam forcipe linguam
- abstulit ense fero. Radix micat ultima linguae,
- ipsa iacet terraeque tremens inmurmurat atrae;
- utque salire solet mutilatae cauda colubrae,
- palpitat et moriens dominae vestigia quaerit.
- Hoc quoque post facinus (vix ausim credere) fertur
- saepe sua lacerum repetisse libidine corpus.