Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. rettulit exitium, satyri reminiscitur alter,
  2. quem Tritoniaca Latous harundine victum
  3. adfecit poena. “Quid me mihi detrahis?” inquit:
  4. “a piget a non est” clamabat “tibia tanti.”
  5. Clamanti cutis est summos direpta per artus,
  6. nec quicquam nisi vulnus erat; cruor undique manat,
  7. detectique patent nervi, trepidaeque sine ulla
  8. pelle micant venae; salientia viscera posses
  9. et perlucentes numerare in pectore fibras.
  10. Illum ruricolae, silvarum numina, fauni
  11. et satyri fratres et tunc quoque carus Olympus
  12. et nymphae flerunt, et quisquis montibus illis
  13. lanigerosque greges armentaque bucera pavit.
  14. Fertilis inmaduit madefactaque terra caducas
  15. concepit lacrimas ac venis perbibit imis;
  16. quas ubi fecit aquam, vacuas emisit in auras.
  17. Inde petens rapidum ripis declivibus aequor
  18. Marsya nomen habet, Phrygiae liquidissimus amnis.
  19. Talibus extemplo redit ad praesentia dictis
  20. vulgus et exstinctum cum stirpe Amphiona luget.