Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Mopsopium iuvenem sacros agitare iugales.”
- Finierat doctos e nobis maxima cantus.
- At nymphae vicisse deas Helicona colentes
- concordi dixere sono. Convicia victae
- cum iacerent, “quoniam” dixit “certamine vobis
- supplicium meruisse parum est maledictaque culpae
- additis et non est patientia libera nobis,
- ibimus in poenas et, qua vocat ira, sequemur.”
- Rident Emathides spernuntque minantia verba:
- conataeque loqui et magno clamore protervas
- intentare manus, pennas exire per ungues
- adspexere suos, operiri bracchia plumis;
- alteraque alterius rigido concrescere rostro
- ora videt volucresque novas accedere silvis.
- Dumque volunt plangi, per bracchia mota levatae
- aere pendebant, nemorum convicia, picae.
- Nunc quoque in alitibus facundia prisca remansit
- raucaque garrulitas studiumque inmane loquendi.”