Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- nomen habet, variis stellatus corpora guttis.
- Quas dea per terras et quas erraverit undas,
- dicere longa mora est: quaerenti defuit orbis.
- Sicaniam repetit; dumque omnia lustrat eundo,
- venit et ad Cyanen. Ea ni mutata fuisset,
- omnia narrasset: sed et os et lingua volenti
- dicere non aderant, nec quo loqueretur habebat.
- Signa tamen manifesta dedit notamque parenti,
- illo forte loco delapsam in gurgite sacro,
- Persephones zonam summis ostendit in undis.
- Quam simul agnovit, tamquam tunc denique raptam
- scisset, inornatos laniavit diva capillos
- et repetita suis percussit pectora palmis.
- Nescit adhuc, ubi sit: terras tamen increpat omnes
- ingratasque vocat nec frugum munere dignas,
- Trinacriam ante alias, in qua vestigia damni
- repperit. Ergo illic saeva vertentia glaebas
- fregit aratra manu, parilique irata colonos
- ruricolasque boves leto dedit arvaque iussit
- fallere depositum vitiataque semina fecit.