Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- victus et ostentis, quae plurima viderat, exit
- conditor urbe sua, tamquam fortuna locorum,
- non sua se premeret; longisque erroribus actus
- contigit Illyricos profuga cum coniuge fines.
- Iamque malis annisque graves, dum prima retractant
- fata domus releguntque suos sermone labores,
- “num sacer ille mea traiectus cuspide serpens”
- Cadmus ait “fuerat, tum, cum Sidone profectus
- vipereos sparsi per humum, nova semina, dentes?
- Quem si cura deum tam certa vindicat ira,
- ipse precor serpens in longam porrigar alvum.”
- Dixit, et ut serpens in longam tenditur alvum
- durataeque cuti squamas increscere sentit
- nigraque caeruleis variari corpora guttis.
- In pectusque cadit pronus. Commissaque in unum
- paulatim tereti tenuantur acumine crura.
- Bracchia iam restant: quae restant bracchia tendit
- et lacrimis per adhuc humana fluentibus ora
- “accede, o coniunx, accede, miserrima,” dixit
- “dumque aliquid superest de me, me tange manumque