Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. sedit humo nuda, nudis incompta capillis,
  2. perque novem luces expers undaeque cibique
  3. rore mero lacrimisque suis ieiunia pavit
  4. nec se movit humo: tantum spectabat euntis
  5. ora dei vultusque suos flectebat ad illum.
  6. Membra ferunt haesisse solo, partemque coloris
  7. luridus exsangues pallor convertit in herbas;
  8. est in parte rubor, violaeque simillimus ora
  9. flos tegit. Illa suum, quamvis radice tenetur,
  10. vertitur ad Solem, mutataque servat amorem.”
  11. Dixerat, et factum mirabile ceperat aures.
  12. Pars fieri potuisse negant, pars omnia veros
  13. posse deos memorant: sed non et Bacchus in illis.
  14. Poscitur Alcithoe, postquam siluere sorores.
  15. Quae radio stantis percurrens stamina telae
  16. “vulgatos taceo” dixit “pastoris amores
  17. Daphnidis Idaei, quem nymphe paelicis ira
  18. contulit in saxum (tantus dolor urit amantes).
  19. Nec loquor, ut quondam naturae iure novato
  20. ambiguus fuerit modo vir, modo femina Sithon.