Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- dumque fugit, tergo velamina lapsa reliquit.
- Ut lea saeva sitim multa conpescuit unda,
- dum redit in silvas, inventos forte sine ipsa
- ore cruentato tenues laniavit amictus.
- Serius egressus vestigia vidit in alto
- pulvere certa ferae totoque expalluit ore
- Pyramus: ut vero vestem quoque sanguine tinctam
- repperit, “una duos” inquit “nox perdet amantes.
- E quibus illa fuit longa dignissima vita,
- nostra nocens anima est: ego te, miseranda, peremi,
- in loca plena metus qui iussi nocte venires,
- nec prior huc veni. Nostrum divellite corpus,
- et scelerata fero consumite viscera morsu,
- o quicumque sub hac habitatis rupe, leones.
- Sed timidi est optare necem.” Velamina Thisbes
- tollit et ad pactae secum fert arboris umbram;
- utque dedit notae lacrimas, dedit oscula vesti,
- “accipe nunc” inquit “nostri quoque sanguinis haustus!”
- quoque erat accinctus, demisit in ilia ferrum,
- nec mora, ferventi moriens e vulnere traxit.