Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- movit, et audito clamore recanduit ira.
- Monte fere medio est, cingentibus ultima silvis,
- purus ab arboribus, spectabilis undique campus.
- Hic oculis illum cernentem sacra profanis
- prima videt, prima est insano concita cursu,
- prima suum misso violavit Penthea thyrso
- mater. “Io, geminae” clamavit “adeste sorores!
- ille aper, in nostris errat qui maximus agris,
- ille mihi feriendus aper.” Ruit omnis in unum
- turba furens; cunctae coeunt trepidumque sequuntur,
- iam trepidum, iam verba minus violenta loquentem,
- iam se damnantem, iam se peccasse fatentem.
- Saucius ille tamen “fer opem, matertera” dixit
- “Autonoë! moveant animos Actaeonis umbrae.”
- Illa, quis Actaeon, nescit dextramque precantis
- abstulit: Inoo lacerata est altera raptu.
- Non habet infelix quae matri bracchia tendat,
- trunca sed ostendens deiectis vulnera membris
- “adspice, mater!” ait. Visis ululavit Agaue
- collaque iactavit movitque per aera crinem