Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- rupit et excussum misisset in aequora, si non
- haesissem, quamvis amens, in fune retentus.
- Impia turba probat factum. Tum denique Bacchus
- (Bacchus enim fuerat), veluti clamore solutus
- sit sopor aque mero redeant in pectora sensus,
- “quid facitis? quis clamor?” ait “qua, dicite, nautae,
- huc ope perveni? quo me deferre paratis?”
- “Pone metum”, Proreus “et quos contingere portus
- ede velis” dixit: “terra sistere petita.” —
- “Naxon” ait Liber “cursus advertite vestros.
- Illa mihi domus est, vobis erit hospita tellus.”
- Per mare fallaces perque omnia numina iurant
- sic fore, meque iubent pictae dare vela carinae.
- Dextera Naxos erat. Dextra mihi lintea danti
- “quid facis, o demens? quis te furor—?” inquit Opheltes.
- Pro se quisque timet: “laevam pete” maxima nutu
- pars mihi significat, pars quid velit aure susurrat.
- Obstipui “capiat” que “aliquis moderamina” dixi
- meque ministerio scelerisque artisque removi.
- Increpor a cunctis, totumque inmurmurat agmen.