Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. rupit et excussum misisset in aequora, si non
  2. haesissem, quamvis amens, in fune retentus.
  3. Impia turba probat factum. Tum denique Bacchus
  4. (Bacchus enim fuerat), veluti clamore solutus
  5. sit sopor aque mero redeant in pectora sensus,
  6. “quid facitis? quis clamor?” ait “qua, dicite, nautae,
  7. huc ope perveni? quo me deferre paratis?”
  8. “Pone metum”, Proreus “et quos contingere portus
  9. ede velis” dixit: “terra sistere petita.” —
  10. “Naxon” ait Liber “cursus advertite vestros.
  11. Illa mihi domus est, vobis erit hospita tellus.”
  12. Per mare fallaces perque omnia numina iurant
  13. sic fore, meque iubent pictae dare vela carinae.
  14. Dextera Naxos erat. Dextra mihi lintea danti
  15. “quid facis, o demens? quis te furor—?” inquit Opheltes.
  16. Pro se quisque timet: “laevam pete” maxima nutu
  17. pars mihi significat, pars quid velit aure susurrat.
  18. Obstipui “capiat” que “aliquis moderamina” dixi
  19. meque ministerio scelerisque artisque removi.
  20. Increpor a cunctis, totumque inmurmurat agmen.