Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- virginea puerum ducit per litora forma.
- Ille mero somnoque gravis titubare videtur
- vixque sequi. Specto cultum faciemque gradumque:
- nil ibi quod credi posset mortale videbam.
- Et sensi et dixi sociis: “Quod numen in isto
- corpore sit, dubito; sed corpore numen in isto est.
- Quisquis es, o faveas nostrisque laboribus adsis.
- His quoque des veniam.” — “Pro nobis mitte precari”
- Dictys ait, quo non alius conscendere summas
- ocior antemnas prensoque rudente relabi.
- Hoc Libys, hoc flavus, prorae tutela, Melanthus,
- hoc probat Alcimedon, et qui requiemque modumque
- voce dabat remis, animorum hortator Epopeus,
- hoc omnes alii: praedae tam caeca cupido est.
- “Non tamen hanc sacro violari pondere pinum
- perpetiar” dixi: “pars hic mihi maxima iuris”;
- inque aditu obsisto. Furit audacissimus omni
- de numero Lycabas, qui Tusca pulsus ab urbe
- exsilium dira poenam pro caede luebat.
- Is mihi, dum resto, iuvenali guttura pugno