Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- planxerunt dryades: plangentibus adsonat Echo.
- Iamque rogum quassasque faces feretrumque parabant:
- nusquam corpus erat; croceum pro corpore florem
- inveniunt, foliis medium cingentibus albis.
- Cognita res meritam vati per Achaidas urbes
- attulerat famam, nomenque erat auguris ingens.
- Spernit Echionides tamen hunc ex omnibus unus,
- contemptor superum, Pentheus, praesagaque ridet
- verba senis tenebrasque et cladem lucis ademptae
- obicit. Ille movens albentia tempora canis
- “quam felix esses, si tu quoque luminis huius
- orbus” ait “fieres, ne Bacchica sacra videres!
- Namque dies aderit, quam non procul auguror esse,
- qua novus huc veniat, proles Semeleia, Liber;
- quem nisi templorum fueris dignatus honore,
- mille lacer spargere locis et sanguine silvas
- foedabis matremque tuam matrisque sorores.
- Evenient; neque enim dignabere numen honore,
- meque sub his tenebris nimium vidisse quereris.”
- Talia dicentem proturbat Echione natus.