Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- quaerere Tiresiae: venus huic erat utraque nota.
- Nam duo magnorum viridi coeuntia silva
- corpora serpentum baculi violaverat ictu;
- deque viro factus (mirabile) femina septem
- egerat autumnos. Octavo rursus eosdem
- vidit, et “est vestrae si tanta potentia plagae”
- dixit “ut auctoris sortem in contraria mutet,
- nunc quoque vos feriam.” Percussis anguibus isdem
- forma prior rediit genetivaque venit imago.
- Arbiter hic igitur sumptus de lite iocosa
- dicta Iovis firmat. Gravius Saturnia iusto
- nec pro materia fertur doluisse, suique
- iudicis aeterna damnavit lumina nocte.
- At pater omnipotens (neque enim licet inrita cuiquam
- facta dei fecisse deo) pro lumine adempto
- scire futura dedit, poenamque levavit honore.
- Ille per Aonias fama celeberrimus urbes
- inreprehensa dabat populo responsa petenti.
- Prima fide vocisque ratae temptamina sumpsit
- caerula Liriope. Quam quondam flumine curvo