Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- circumfert tacitos tamquam sua bracchia vultus.
- At comites rapidum solitis hortatibus agmen
- ignari instigant oculisque Actaeona quaerunt
- et velut absentem certatim Actaeona clamant
- (ad nomen caput ille refert), et abesse queruntur
- nec capere oblatae segnem spectacula praedae.
- Vellet abesse quidem, sed adest; velletque videre,
- non etiam sentire canum fera facta suorum.
- Undique circumstant mersisque in corpore rostris
- dilacerant falsi dominum sub imagine cervi. [*](nec nisi finita per plurima vulnera vitaira pharetratae fertur satiata Dianae.)
- Rumor in ambiguo est: aliis violentior aequo
- visa dea est, alii laudant dignamque severa
- virginitate vocant; pars invenit utraque causas.
- Sola Iovis coniunx non tam culpetne probetne
- eloquitur, quam clade domus ab Agenore ductae
- gaudet et a Tyria conlectum paelice transfert
- in generis socios odium. Subit ecce priori
- causa recens, gravidamque dolet de semine magni
- esse Iovis Semelen. Dum linguam ad iurgia solvit,
- “profeci quid enim totiens per iurgia?” dixit: