Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- successus hominum, carpitque et carpitur una,
- suppliciumque suum est. Quamvis tamen oderat illam,
- talibus adfata est breviter Tritonia dictis:
- “Infice tabe tua natarum Cecropis unam.
- Sic opus est. Aglauros ea est.” Haud plura locuta
- fugit et impressa tellurem reppulit hasta.
- Illa deam obliquo fugientem lumine cernens
- murmura parva dedit, successurumque Minervae
- indoluit, baculumque capit, quod spinea totum
- vincula cingebant, adopertaque nubibus atris,
- quacumque ingreditur, florentia proterit arva
- exuritque herbas et summa cacumina carpit,
- adflatuque suo populos urbesque domosque
- polluit. Et tandem Tritonida conspicit arcem
- ingeniis opibusque et festa pace virentem,
- vixque tenet lacrimas, quia nil lacrimabile cernit.
- Sed postquam thalamos intravit Cecrope natae,
- iussa facit pectusque manu ferrugine tincta
- tangit et hamatis praecordia sentibus implet,
- inspiratque nocens virus, piceumque per ossa