Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- deposuit radios propiusque accedere iussit;
- amplexuque dato “nec tu meus esse negari
- dignus es, et Clymene veros” ait “edidit ortus.
- Quoque minus dubites, quodvis pete munus, ut illud
- me tribuente feras. Promissis testis adesto
- dis iuranda palus, oculis incognita nostris.”
- Vix bene desierat, currus rogat ille paternos
- inque diem alipedum ius et moderamen equorum.
- Paenituit iurasse patrem. Qui terque quaterque
- concutiens inlustre caput “temeraria” dixit
- vox mea facta tua est. Utinam promissa liceret
- non dare! confiteor, solum hoc tibi, nate, negarem.
- Dissuadere licet. Non est tua tuta voluntas.
- Magna petis, Phaethon, et quae nec viribus istis
- munera conveniant nec tam puerilibus annis.
- Sors tua mortalis, non est mortale quod optas.
- Plus etiam, quam quod superis contingere possit,
- nescius adfectas. Placeat sibi quisque licebit,
- non tamen ignifero quisquam consistere in axe
- me valet excepto. Vasti quoque rector Olympi,