Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- ne dubita, dabitur (Stygias iuravimus undas)
- quodcumque optaris: sed tu sapientius opta.”
- Finierat monitus: dictis tamen ille repugnat
- propositumque premit flagratque cupidine currus.
- Ergo qua licuit genitor cunctatus ad altos
- deducit iuvenem, Vulcania munera, currus.
- Aureus axis erat, temo aureus, aurea summae
- curvatura rotae, radiorum argenteus ordo;
- per iuga chrysolithi positaeque ex ordine gemmae
- clara repercusso reddebant lumina Phoebo.
- Dumque ea magnanimus Phaethon miratur opusque
- perspicit, ecce vigil nitido patefecit ab ortu
- purpureas Aurora fores et plena rosarum
- atria. Diffugiunt stellae, quarum agmina cogit
- Lucifer et caeli statione novissimus exit.
- Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit
- cornuaque extremae velut evanescere lunae,
- iungere equos Titan velocibus imperat Horis.
- Iussa deae celeres peragunt, ignemque vomentes,
- ambrosiae suco saturos, praesepibus altis