Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- verba tamen vulgi vox eminet una “quis ille est?”,
- et spectant frontes praedictaque cornua quaerunt.
- Rursus ad hos Cipus “quem poscitis” inquit, “habetis”
- et dempta capiti, populo prohibente, corona
- exhibuit gemino praesignia tempora cornu.
- Demisere oculos omnes gemitumque dedere
- atque illud meritis clarum (quis credere possit?)
- inviti videre caput; nec honore carere
- ulterius passi, festam imposuere coronam.
- At proceres, quoniam muros intrare vetaris,
- ruris honorati tantum tibi, Cipe, dedere,
- quantum depresso subiectis bubus aratro
- complecti posses ad finem lucis ab ortu,
- cornuaque aeratis miram referentia formam
- postibus insculpunt, longum mansura per aevum.
- Pandite nunc, Musae, praesentia numina vatum
- (scitis enim, nec vos fallit spatiosa vetustas,)
- unde Coroniden circumflua Thybridis alti
- insula Romuleae sacris adiecerit urbis.
- Dira lues quondam Latias vitiaverat auras,