Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- cladis adhuc Phrygiae memores, odere Pelasgos
- Neritiaeque ratis viderunt fragmina laetis
- vultibus et laetis videre rigescere puppem
- vultibus Alcinoi saxumque increscere ligno.
- Spes erat, in nymphas animata classe marinas,
- posse metu monstri Rutulum desistere bello:
- perstat, habetque deos pars utraque, quodque deorum est
- instar, habent animos; nec iam dotalia regna
- nec sceptrum soceri, nec te, Lavinia virgo,
- sed vicisse petunt deponendique pudore
- bella gerunt, tandemque Venus victricia nati
- arma videt, Turnusque cadit, cadit Ardea, Turno
- sospite dicta potens. Quem postquam barbarus ensis
- abstulit et tepida latuerunt tecta favilla,
- congerie e media tum primum cognita praepes
- subvolat et cineres plausis everberat alis.
- Et sonus et macies et pallor et omnia, captam
- quae deceant urbem, nomen quoque mansit in illa
- urbis; et ipsa suis deplangitur Ardea pennis.
- Iamque deos omnes ipsamque Aeneia virtus