Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Intonuit dicente dea, tonitrumque secuti
- cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi,
- aeraque et tumidum subitis concursibus aequor
- Astraei turbant et eunt in proelia fratres.
- E quibus alma parens unius viribus usa
- stuppea praerupit Phrygiae retinacula puppis
- fertque rates pronas medioque sub aequore mergit;
- robore mollito lignoque in corpora verso
- in capitum facies puppes mutantur aduncae,
- in digitos abeunt et crura natantia remi,
- quodque prius fuerat, latus est mediisque carina
- subdita navigiis spinae mutatur in usum,
- lina comae molles, antemnae bracchia fiunt,
- caerulus, ut fuerat, color est; quasque ante timebant,
- illas virgineis exercent lusibus undas
- naides aequoreae durisque in montibus ortae
- molle fretum celebrant nec eas sua tangit origo.
- Non tamen oblitae, quam multa pericula saepe
- pertulerint pelago, iactatis saepe carinis
- supposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos: