Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- dum mihi Ianigenam servabunt fata Canentem!”
- Saepe retemptatis precibus Titania frustra
- “non impune feres, neque” ait “reddere Canenti,
- laesaque quid faciat, quid amans, quid femina disces.” [*](rebus, ait, sed amans et laesa et femina Circe.)
- Tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortus,
- ter iuvenem baculo tetigit, tria carmina dixit.
- Ille fugit, sed se solito velocius ipse
- currere miratur: pennas in corpore vidit,
- seque novam subito Latiis accedere silvis
- indignatus avem duro fera robora rostro
- figit et iratus longis dat vulnera ramis.
- Purpureum chlamydis pennae traxere colorem,
- fibula quod fuerat vestemque momorderat aurum,
- pluma fit, et fulvo cervix praecingitur auro,
- nec quicquam antiquum Pico nisi nomina restat.
- Interea comites, clamato saepe per agros
- nequiquam Pico nullaque in parte reperto,
- inveniunt Circen (nam iam tenuaverat auras
- passaque erat nebulas ventis ac sole recludi)
- criminibusque premunt veris regemque reposcunt