Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- munera contingent, dammae leporesque caperque
- parve columbarum demptusve cacumine nidus:
- inveni geminos, qui tecum ludere possint,
- inter se similes, vix ut dignoscere possis,
- villosae catulos in summis montibus ursae,
- inveni et dixi “dominae servabimus istos!”
- Iam modo caeruleo nitidum caput exsere ponto,
- iam, Galatea, veni, nec munera despice nostra.
- Certe ego me novi liquidaeque in imagine vidi
- nuper aquae, placuitque mihi mea forma videnti.
- Adspice, sim quantus! Non est hoc corpore maior
- Iuppiter in caelo: nam vos narrare soletis,
- nescio quem regnare Iovem. Coma plurima torvos
- prominet in vultus umerosque, ut lucus, obumbrat.
- Nec mea quod rigidis horrent densissima saetis
- corpora, turpe puta turpis sine frondibus arbor,
- turpis equus, nisi colla iubae flaventia velent; [*](pluma tegit volucres, ovibus sua lana decori est)
- barba viros hirtaeque decent in corpore saetae.
- Unum est in media lumen mihi fronte, sed instar
- ingentis clipei. Quid? non haec omnia magnus