Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. sustinuit totiens, unam non sustinet iram,
  2. invictumque virum vicit dolor: arripit ensem
  3. et “meus hic certe est! an et hunc sibi poscit Ulixes?
  4. Hoc” ait “utendum est in me mihi, quique cruore
  5. saepe Phrygum maduit, domini nunc caede madebit,
  6. ne quisquam Aiacem possit superare nisi Aiax.”
  7. Dixit et in pectus tum demum vulnera passum,
  8. qua patuit ferro, letalem condidit ensem.
  9. Nec valuere manus infixum educere telum:
  10. expulit ipse cruor, rubefactaque sanguine tellus
  11. purpureum viridi genuit de caespite florem,
  12. qui prius Oebalio fuerat de vulnere natus;
  13. littera communis mediis pueroque viroque
  14. incripta est foliis, haec nominis, illa querellae.
  15. Victor ad Hypsipyles patriam clarique Thoantis
  16. et veterum terras infames caede virorum
  17. vela dat, ut referat Tirynthia tela, sagittas.
  18. Quae postquam ad Graios, domino comitante, revexit,
  19. imposita estque fero tandem manus ultima bello,
    20. [*](Troia simul Priamusque cadunt: Priameia coniunxperdidit infelix hominis post omnia formamexternasque novo latratu terruit auras,longus in angustum qua clauditur Hellespontus.)
  20. Ilion ardebat, neque adhuc consederat ignis,