Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- a Diomede legi (nec me sors ire iubebat !),
- si tamen et spreto noctisque hostisque periclo
- ausum eadem, quae nos, Phrygia de gente Dolona
- interimo, non ante tamen, quam cuncta coegi
- prodere, et edidici, quid perfida Troia pararet.
- Omnia cognoram, nec, quod specularer, habebam,
- et iam promissa poteram cum laude reverti.
- Haud contentus eo petii tentoria Rhesi
- inque suis ipsum castris comitesque peremi
- atque ita captivo victor votisque potitus
- ingredior curru laetos imitante triumphos;
- cuius equos pretium pro nocte poposcerat hostis,
- arma negate mihi, fueritque benignior Aiax!
- Quid Lycii referam Sarpedonis agmina ferro
- devastata meo? Cum multo sanguine fudi
- Coeranon Iphitiden et Alastoraque Chromiumque
- Alcandrumque Haliumque Noemonaque Prytanimque,
- exitioque dedi cum Chersidamante Thoona
- et Charopem fatisque inmitibus Ennomon actum
- quique minus celebres nostra sub moenibus urbis