Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- armaque concussit certumque equitavit in orbem
- verbaque tot fudit vacuas animosus in auras:
- “Et te, Caeni, feram? Nam tu mihi femina semper,
- tu mihi Caenis eris. Nec te natalis origo
- commonuit, mentemque subit, quo praemia facto
- quaque viri falsam speciem mercede parasti?
- Quid sis nata, vide, vel quid sis passa, columque,
- i, cape cum calathis et stamina pollice torque:
- bella relinque viris.” Iactanti talia Caeneus
- extentum cursu missa latus eruit hasta,
- qua vir equo commissus erat. Furit ille dolore
- nudaque Phyllei iuvenis ferit ora sarisa.
- Non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando,
- aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
- Comminus adgreditur laterique recondere duro
- luctatur gladium: gladio loca pervia non sunt.
- “Haud tamen effugies! medio iugulaberis ense,
- quandoquidem mucro est hebes” inquit et in latus ensem
- obliquat longaque amplectitur ilia dextra.
- Plaga facit gemitus in corpore marmoris icti,